Fen (z niem. Föhn) – ciepły, suchy i porywisty wiatr opadający z wierzchołków pasma górskiego ku dolinom.
Wiatry tego typu mogą spowodować znaczne podniesienie temperatury nawet o 20° w ciągu kilku minut, jak to się niekiedy zdarza w Stanach Zjednoczonych. Związane są z nim niezwykle czyste i przejrzyste powietrze i chmury o soczewkowatym kształcie. Nagłe porywy wiatrów fenowych przynoszą szkody w gospodarstwach ludzi, a także w leśnictwie (zobacz: wiatrołomy). Ponadto z wiatrami tego typu związana jest niekorzystna sytuacja biometeorologiczna, w czasie ich wiania obserwuje się pogorszenie samopoczucia (także wzrost liczby samobójstw), lub też odwrotnie – wzrost podenerwowania i agresji.
Mechanizm powstawania
Schemat powstawania fenu (wysokości oznaczone co 1000 m)
Powstanie i cechy fizyczne wiatrów fenowych wynikają z różnic jakie występują w czasie ochładzania się i ocieplania powietrza wilgotnego i suchego (zobacz: adiabatyczny spadek temperatury). Warunkiem powstania tego wiatru jest różnica ciśnienia atmosferycznego po obu stronach bariery górskiej. Różnica ta wymusza ruch powietrza. Powietrze napotykając góry unosi się, ochładzając się wilgotnoadiabatycznie, tj. ok. 0,6° na 100 m wysokości. W czasie unoszenia się powietrza następuje kondensacja pary wodnej – tworzą się chmury i deszcze. Suche już powietrze przekracza barierę szczytów górskich i opada po drugiej stronie ku dolinom. Opadając ogrzewa się, ale tym razem suchoadiabatycznie, tj. ok. 1° na 100 m. Stąd też wiatry fenowe są suche oraz znacznie cieplejsze niż powietrze na tej samej wysokości po przeciwnej stronie gór. Im wyższa jest bariera górska, tym ta różnica może być większa.
Nazwy regionalne fenu:
wiatr halny – Tatry
chinook – Góry Skaliste
föhn – Alpy
puelche – Chile (Andy)
zonda – Argentyna (Andy)
austrul – Karpaty Rumuńskie
Kategoria: Wiatry
http://pl.wikipedia.org/wiki/Fen